Podczas gdy analiza pionowa koncentruje się na strukturze jednego sprawozdania finansowego, analiza pozioma dotyczy porównania danych finansowych w czasie. Analiza pozioma bada zmiany poszczególnych pozycji sprawozdania finansowego w różnych okresach, umożliwiając wykrycie trendów oraz wzorców wzrostu czy spadku.
Analiza pionowa bilansu to proces, w którym każda pozycja aktywów i pasywów jest wyrażona jako procent całości. Dla przykładu, wartość każdego składnika aktywów jest przedstawiana jako procent łącznej sumy aktywów. To pozwala na ocenę, które zasoby dominują w strukturze majątkowej firmy i jakie zobowiązania mają największy udział w pasywach.
Analiza pionowa rachunku zysków i strat, znana również jako analiza procentowa, polega na przedstawieniu wszystkich pozycji tego rachunku jako procentu od przychodów netto ze sprzedaży. Umożliwia to ocenę, jaki procent przychodów jest pochłaniany przez poszczególne kategorie kosztów oraz jakie są główne źródła dochodów przedsiębiorstwa.
Analiza finansowa jest szerokim terminem obejmującym różne techniki i metody oceny sytuacji finansowej firmy, w tym analizę pionową i poziomą, ale także inne techniki, takie jak analiza wskaźnikowa czy analiza przepływów pieniężnych. Analiza pionowa jest zatem jedną z metod stosowanych w ramach szerszego procesu analizy finansowej.
