Relacyjna baza danych to rodzaj bazy danych, która używa modelu relacyjnego do organizowania danych. W tym modelu wszystkie dane są reprezentowane w formie tabel, a relacje między danymi są definiowane przez klucze. Najpopularniejszym językiem używanym do tworzenia i zarządzania relacyjnymi bazami danych jest SQL (Structured Query Language). Relacyjne bazy danych są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdzie potrzebna jest silna spójność danych i łatwość ich zapytań oraz aktualizacji.
Bazy danych służą do przechowywania informacji w sposób, który ułatwia ich odzyskiwanie, zarządzanie i aktualizację. W biznesie mogą one pełnić wiele funkcji, w tym:
Podstawowym elementem bazy danych są rekordy, które są grupami powiązanych danych. Rekordy są zorganizowane w tabelach – kolekcje rekordów tego samego typu. Każdy rekord w tabeli zawiera te same pola (nazywane również kolumnami), które definiują typ i naturę danych przechowywanych w rekordzie. Klucz główny (ang. primary key) to unikalny identyfikator rekordu w tabeli, zaś klucz obcy (ang. foreign key) służy do tworzenia relacji między tabelami.
Wybór odpowiedniej bazy danych zależy od specyficznych wymagań aplikacji, w tym od konieczności skalowania, spójności danych oraz potrzeby szybkości odczytu i zapisu danych.
Bazy danych to niezastąpiony element ekosystemu biznesowego umożliwiający przechowywanie, analizę i zarządzanie danymi. W erze cyfryzacji i rosnących ilości danych, efektywne wykorzystanie baz danych staje się fundamentem sukcesu przedsiębiorstw. Warto więc inwestować w zrozumienie ich działania i możliwości, aby móc w pełni wykorzystywać potencjał danych do rozwoju biznesu.
