Co to jest i do czego służy „BD.ILE.REKORDÓW”?

Funkcja „BD.ILE.REKORDÓW” (DCOUNT w języku angielskim) to funkcja w programie Microsoft Excel, która służy do zliczania liczby rekordów w bazie danych spełniających określone kryteria. Innymi słowy, pozwala ona na policzenie ile wierszy w zakresie danych spełnia warunek określony w kryteriach. Jest to niezwykle przydatne narzędzie do analizy danych, pozwalające na szybkie i efektywne określenie ilości rekordów odpowiadających konkretnym parametrom. Funkcja ta jest szczególnie użyteczna przy pracy z dużymi zbiorami danych, gdzie ręczne liczenie byłoby bardzo czasochłonne i podatne na błędy.

Składnia „BD.ILE.REKORDÓW”

Składnia funkcji „BD.ILE.REKORDÓW” wygląda następująco: BD.ILE.REKORDÓW(baza_danych; pole; kryteria)

• baza_danych: Zakres komórek zawierający bazę danych. Musi zawierać nagłówki kolumn opisujące pola danych.
• pole: Nazwa pola (kolumny) w bazie danych, które ma być użyte do zliczania rekordów. Można użyć nazwy z nagłówka kolumny lub odwołania do numeru kolumny (np. 1 dla pierwszej kolumny).
• kryteria: Zakres komórek zawierający kryteria, które mają być spełnione przez rekordy, aby zostały policzone. Ten zakres powinien zawierać co najmniej jeden nagłówek kolumny odpowiadający nagłówkowi kolumny w bazie danych. Kryteria mogą być wyrażone za pomocą operatorów porównania (np. =, >, <, >=, <=, <>) i symboli wieloznacznych (*, ?).

Dane wejściowe „BD.ILE.REKORDÓW”

Funkcja „BD.ILE.REKORDÓW” wymaga trzech argumentów:

1. Baza danych: Zakres komórek zawierający dane. Pierwszy wiersz tego zakresu musi zawierać nagłówki kolumn.
2. Pole: Nazwa lub numer kolumny, której rekordy mają być zliczane. Jeśli używasz nazwy, upewnij się, że jest ona identyczna z nagłówkiem kolumny w bazie danych. Jeśli używasz numeru, pamiętaj, że numeracja zaczyna się od 1.
3. Kryteria: Zakres komórek definiujący warunki, które muszą być spełnione przez rekordy, aby zostały policzone. Ten zakres powinien zawierać co najmniej jeden nagłówek kolumny, który odpowiada nagłówkowi kolumny w bazie danych. W tym zakresie definiujesz warunki filtrowania.

Przykłady zastosowania „BD.ILE.REKORDÓW”

Załóżmy, że masz bazę danych z informacjami o klientach, zawierającą kolumny „Nazwa”, „Miasto” i „Status”. Chcesz policzyć liczbę klientów z miasta „Warszawa”. W tym celu możesz użyć następującej funkcji: =BD.ILE.REKORDÓW(A1:C10; „Nazwa”; E1:F2), gdzie A1:C10 to zakres danych, „Nazwa” to pole, którego rekordy mają być zliczane (można też użyć 1), a E1:F2 to zakres zawierający kryteria (np. w komórce E1: „Miasto”, F1: „Warszawa”).

Inny przykład: chcesz policzyć liczbę klientów o statusie „Premium”. W tym przypadku kryteria mogłyby wyglądać następująco: w komórce E1: „Status”, F1: „Premium”. Formuła byłaby analogiczna, zmieniając tylko zakres kryteriów.

Najczęściej pojawiające się błędy „BD.ILE.REKORDÓW”, oraz co mogą znaczyć?

• #ARG!: Błąd ten pojawia się, gdy podano nieprawidłową liczbę argumentów lub argumenty są nieprawidłowego typu (np. tekst zamiast zakresu komórek).
• #ODSYŁ!: Ten błąd wskazuje na nieprawidłowe odwołanie do zakresu komórek w bazie danych lub kryteriach. Sprawdź, czy zakresy są poprawne i istnieją.
• #LICZBA!: Błąd ten może wystąpić, gdy w polu „pole” podano nieprawidłową nazwę lub numer kolumny, lub gdy kryteria są niepoprawnie sformułowane.
• 0: Jeśli funkcja zwraca 0, oznacza to, że żaden rekord nie spełnia określonych kryteriów.