Co to jest i do czego służy „FRAGMENT.TEKSTU, FRAGMENT.TEKSTU.B”?
Funkcje FRAGMENT.TEKSTU i FRAGMENT.TEKSTU.B (odpowiedniki angielskich funkcji MID i MIDB) służą do wyodrębniania podciągu znaków z dłuższego ciągu tekstowego. Funkcja FRAGMENT.TEKSTU działa na tekstach jednobajtowych (np. angielski), natomiast FRAGMENT.TEKSTU.B jest przeznaczona dla tekstów dwubajtowych (np. japoński, chiński). Obie funkcje pozwalają na precyzyjne wskazanie początku i długości pożądanego fragmentu tekstu.
Składnia „FRAGMENT.TEKSTU, FRAGMENT.TEKSTU.B”
Składnia obu funkcji jest podobna:
- FRAGMENT.TEKSTU(tekst; pozycja_startowa; liczba_znaków)
- FRAGMENT.TEKSTU.B(tekst; pozycja_startowa; liczba_znaków)
Gdzie:
- tekst – ciąg tekstowy, z którego ma zostać wyodrębniony fragment.
- pozycja_startowa – numer znaku, od którego ma rozpocząć się wyodrębniany fragment (pierwszy znak ma numer 1).
- liczba_znaków – liczba znaków, które mają zostać wyodrębnione.
Dane wejściowe „FRAGMENT.TEKSTU, FRAGMENT.TEKSTU.B”
Funkcje przyjmują trzy argumenty:
- Tekst źródłowy: Komórka zawierająca tekst lub tekst wpisany bezpośrednio w formule (w cudzysłowie).
- Pozycja startowa: Liczba całkowita określająca numer znaku, od którego ma się rozpocząć wyodrębnianie fragmentu. Pierwszy znak ma numer 1. Jeśli podana wartość jest mniejsza od 1, funkcja zwróci błąd #VALUE!. Jeśli wartość jest większa niż długość tekstu, funkcja zwróci ciąg pusty.
- Liczba znaków: Liczba całkowita określająca długość wyodrębnianego fragmentu. Jeśli podana wartość jest ujemna, funkcja zwróci błąd #VALUE!. Jeśli suma pozycji startowej i liczby znaków przekroczy długość tekstu, funkcja zwróci fragment tekstu do końca tekstu źródłowego.
Przykłady zastosowania „FRAGMENT.TEKSTU, FRAGMENT.TEKSTU.B”
Załóżmy, że komórka A1 zawiera tekst „Przykładowy tekst”.
=FRAGMENT.TEKSTU(A1;1;7)
zwróci „Przykład”=FRAGMENT.TEKSTU(A1;9;5)
zwróci „tekst”=FRAGMENT.TEKSTU(A1;1;20)
zwróci „Przykładowy tekst”=FRAGMENT.TEKSTU(A1;15;5)
zwróci „” (ciąg pusty)
W przypadku tekstów dwubajtowych, FRAGMENT.TEKSTU.B będzie działać analogicznie, ale z uwzględnieniem dwubajtowych znaków.
Najczęściej pojawiające się błędy „FRAGMENT.TEKSTU, FRAGMENT.TEKSTU.B”, oraz co mogą znaczyć?
- #VALUE!: Błąd ten pojawia się, gdy argument „pozycja_startowa” lub „liczba_znaków” nie jest liczbą, lub gdy „liczba_znaków” jest ujemna.
- #REF!: Ten błąd jest rzadki w przypadku tych funkcji i zazwyczaj wskazuje na problem z odwołaniem do komórki.